چه بسیارند افرادی که خود را مرد معرکه ای خاص می دانند ولی به محض قرار گرفتن در همان معرکه خود را باخته و فرار را بر قرار ترجیح می دهند. شاید شما هم در زندگی روزمره خود به این افراد برخورد کرده باشید که مانند طبل تهی آوازه و ادعایی کذایی دارند ولی به محض اینکه در کوچک ترین تنگنایی قرار می گیرند، ماهیت خود را نمودار ساخته و میدان را خالی می کنند. یکی از موضوعاتی که در زمان حاضر می تواند با مسأله فوق الذکر قابل انطباق باشد، مسأله انتظار ولیّ و امام غریب این

امام زمان علیه السلام درهمه حال به یاد شیعیان و یاران با وفای خود می باشند. غیبتِ امام عصر علیه السلام به معنای آگاه نبودن از وضع دوستان و شیعیان شان نمی باشد. امام زمان علیه السلام مانند سایرِ ائمه اطهار علیهم السّلام به تمام احوالات زندگی ما آگاه می باشند. و در مواقع حسّاس و حیاتی به فریاد شیعیان و دوستان خود می رسند. به طور نمونه به تشرفِ یکی از شیعیان به خدمت حضرتش اشاره می كنیم: انگار به علی بن مهزیار الهام شده بود که امسال هم به حج برود، ولی او چون